در سال‌های اخیر، تلفات متعددی ناشی از آتش‌سوزی‌های ناشی از احتراق خودکار در داخل ساختمان‌ها به واسطه دوچرخه‌های برقی رخ داده است. داده‌های منتشرشده توسط اداره اطفاء حریق و نجات وزارت مدیریت اضطراری نشان می‌دهد که هر سال در سراسر کشور حدود ۲,۰۰۰ مورد آتش‌سوزی دوچرخه‌های برقی رخ می‌دهد، که ۹۰ درصد این آتش‌سوزی‌ها در مناطق عمومی مانند فروشگاه‌ها، راهروها و پله‌ها رخ می‌دهد. چرا دوچرخه‌های برقی ناگهان دچار آتش‌سوزی می‌شوند؟ چرا حمل دوچرخه‌ها توسط صاحبان آن‌ها از پله‌ها بالا و پایین بسیار دشوار است؟ با این حال، حوادث متعدد مرتبط با باتری‌های لیتیومی نگرانی‌های زیادی را بین مصرف‌کنندگان برانگیخته است. در واقع، باتری‌های لیتیومی تولیدکنندگان معتبر تحت کنترل کیفیت شدید و نظارت جامع در تمام مراحل تولید قرار می‌گیرند، بنابراین حوادث نادر هستند. به عنوان مثال، حادثه ماه مه در چنگدو، سیچوان، که در آن دوچرخه برقی در آسانسور منفجر شد، به این دلیل رخ داد که صاحب آن از باتری لیتیومی بازیافتی استفاده کرد که مداوماً منبسط شده بود. به همین ترتیب، انفجار دوچرخه برقی در هانگژو نیز ناشی از خرید باتری‌های لیتیومی ارزان‌تر و بدون برند بود که با شارژر متناسب نبودند. به طور کلی، باتری‌های لیتیومی کم‌کیفیت و ارزان قیمت عامل اصلی آتش‌سوزی‌ها و انفجارهای دوچرخه‌های برقی هستند. انفجار باتری‌های لیتیومی بسیار سریع رخ می‌دهد و در فضاهای محدود هیچ وقت فرصت واکنش وجود ندارد. بنابراین، هرگز نباید دوچرخه را به طبقات بالا ببرید. روش مرسوم ساکنان برای حمل دوچرخه‌های بزرگ به طبقات بالا در محله‌های قدیمی که امکانات اختصاصی پارکینگ دوچرخه‌های برقی ندارند، رایج است. مشکلات شارژ در طبقات پایین منجر به استفاده غیرمجاز از سیم‌کشی و نگهداری نامنظم دوچرخه‌ها می‌شود. چطور می‌توان این مسئله را حل کرد؟ از آنجا که شارژ دوچرخه‌ها دشوار است، بهتر است که نیاز به شارژ کردن آن‌ها را کاملاً حذف کنید. به جای آن، از دوچرخه‌های برقی مشترک استفاده کنید. دوچرخه‌های برقی از انرژی سبز استفاده می‌کنند که دولت به شدت از آن حمایت می‌کند. سرمایه‌گذاران نسبت به بازدهی از طریق تأمین مالی مداوم خوشبین هستند؛ افزایش تعداد کاربران هزینه‌ها را کاهش می‌دهد و شراکت‌های نوآورانه در تبلیغات منافع اقتصادی به همراه دارد. با این حال، اشتراک‌گذاری دوچرخه‌های برقی منابع عمومی زیادی را مصرف می‌کند و بسیار تحت تأثیر رفتار کاربران و سیاست‌ها قرار دارد و هزینه‌های نگهداری آن‌ها بالاست. اگر این سیستم در سطح کشور توسعه یابد تا نیازمندی‌های راحتی و ایمنی ساکنان را برطرف کند، یک سیستم مدیریتی عظیم ایجاد خواهد شد. فشاری که بر آن وارد می‌شود و هزینه‌های عملیاتی آن بسیار زیاد است. واضح است که توسعه دوچرخه‌های برقی مشترک راه طولانی و دشواری را پیش رو دارد.

تقسیم باتری‌ها راهکار دیگری پتانسیل دارد. با نزدیک شدن ناوگان خودروهای برقی چین به ۳۰۰ میلیون واحد، راحتی اسکن کد برای تعویض باتری و افزایش فوری محدوده حرکت، پتانسیل بازار قابل توجهی دارد. عوامل کلیدی مؤثر در سودآوری ایستگاه‌های تعویض باتری شامل حجم روزانه مبادلات خودرو، هزینه‌های سرمایه‌گذاری اولیه، مدیریت و نگهداری مستمر، و تقاضای ثابت برای جایگزینی خودروها می‌باشد. بنابراین، کابین‌های مشترک باتری معمولاً در نزدیکی مناطق تجاری و نه در مناطق مسکونی قرار می‌گیرند. با این حال، واقعیت این است که برای بسیاری از صاحبان خودروهای برقی، مصرف انرژی فقط به نیازهای مسافرتی محدود می‌شود. تعویض باتری نه تنها گران به نظر می‌رسد بلکه همچنین با مشکلاتی مانند لازم بودن بازگرداندن باتری بعد از استفاده همراه است. بدون توسعه بیشتر مدل سودآوری، پذیرش مصرف کنندگان و مناطق مسکونی حتماً با مقاومت شدیدی روبرو خواهد شد. ایستگاه‌های شارژ در داخل جوامع به طور نابرابر توزیع شده‌اند؛ بسیاری از «خودروهای زامبی» که شارژ نمی‌کنند، مدت‌ها در آن‌ها اشغال شده‌اند، که باعث چالش‌های مدیریتی در مورد وصل و جدا کردن سرعت‌ها می‌شود. علاوه بر این، شرکت‌های ایستگاه‌های شارژ با موانع مختلفی در زمینه تأمین زمین برای ساخت مواجه می‌شوند. به دلیل محدودیت‌های طراحی جوامع، عملیات‌گران ایستگاه‌ها اغلب با مالکانی روبرو می‌شوند که به دنبال قیمت بالاتر هستند، که هزینه‌های ساخت را افزایش می‌دهد. وقتی دولت‌های محلی کمک‌های ساخت ایستگاه‌های شارژ را ارائه می‌دهند، مقررات سختگیرانه معمولاً باعث می‌شود شرکت‌ها دریافت این کمک‌ها را دشوار کنند. با وجود هزینه‌های بالای ساخت، شرکت‌ها حتماً قیمت شارژ را افزایش می‌دهند تا سود کسب کنند، که منجر به نرخ‌های بسیار بالا می‌شود. برای پذیرش گسترده و حذف روش حمل خودروهای برقی به طبقات بالا، شرکت‌های ایستگاه‌های شارژ باید تمام این مسائل را حل کنند.

در مورد روش شارژ کردن خودروهای برقی در طبقات بالا، باید اولویت راهنمایی را نسبت به ممنوعیت قائل شد. هر دو اقدام و رویکرد باید پیش‌گیرانه باشند. مشکل پایدار ناشی از عدم آگاهی ساکنان درباره خطرات شارژ کردن در طبقات بالا است، که از فجایع دانشی و بی‌توجهی تغذیه می‌شود. مراجع ذی‌صلاح و رسانه‌ها باید کمپین‌های آگاهی عمومی را تشدید کنند تا مطمئن شوند ساکنان کاملاً خطرات شارژ کردن اسکوترهای برقی در داخل ساختمان را درک می‌کنند. همه باید خطرات را بفهمند و از آنها دوری کنند. جامعه به طور کلی نیز می‌تواند اقدام کند: همزمان با مدیریت پارکینگ اسکوترهای برقی و روش‌های شارژ داخلی، انتخاب‌های مسئولانه را فعالانه ترویج کند. از کاربران بخواهید از باتری‌های لیتیومی کیفیت پایین و ارزان جدا شوند و به سمت خرید از سازندگان معتبر هدایت شوند. شارژ باتری‌های لیتیومی در مناطق مسکونی را به شدت ممنوع کنید.